Γυμνασιο-ΤΛ Κορθίου | Για ένα κουτί ντεπόν
240
post-template-default,single,single-post,postid-240,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,select-theme-ver-3.5.2,menu-animation-underline,wpb-js-composer js-comp-ver-5.0.1,vc_responsive

Για ένα κουτί ντεπόν

Την ιστορία αυτή μου τη διηγήθηκε ο πατέρας μου, Κώστας Βασταρδής: 

“Ήταν καλοκαίρι του 2013 και φτάνουμε στο BONIτης Νιγηρίας για να φορτώσουμε πετρέλαιο. Παρόλο που ξέραμε ότι οι αρχές ήταν τόσο διεφθαρμένες που με το παραμικρό ζητούσαν να πάρουν τα πάντα από το βαπόρι, είχα ξεχάσει να κρύψω ένα κουτί depon που είχα στην καμπίνα μου. Όταν μπήκε μέσα το τελωνείο και το αλλοδαπών και άρχισαν να ψάχνουν το βαπόρι για παρατυπίες, βρήκαν στην καμπίνα μου το κουτί και άρχισαν να φωνάζουν πού το βρήκα, αν είχα συνταγή γι? αυτό. Ήταν ικανοί να σε κατεβάσουν από το βαπόρι και να μη σε βρει ποτέ κανείς! Όλα αυτά βέβαια, οι φωνές, οι απειλές, στόχο είχαν να βρουν αφορμή για να σηκώσουν από το βαπόρι ό,τι μπορείς να φανταστείς, μπογιές, λάδι εργαλεία, φαγώσιμα. Μάλιστα, ύστερα καθόντουσαν και μάλωναν οι αρχές μεταξύ τους ποιος θα πάρει τα περισσότερα. Κάναμε όλοι το σταυρό μας να φύγουμε σώοι από το λιμάνι κάθε φορά. Όταν ξεμπάρκαρα μετά από λίγο καιρό, μαθαίνω πως σε ένα άλλο βαπόρι της εταιρείας στο ίδιο λιμάνι, σκοτώσανε τον υποπλοίαρχο και πήραν ομήρους δύο ανθυποπλοιάρχους. Τον υποπλοίαρχο τον ήξερα από άλλο μπάρκο που είχαμε κάνει μαζί παλιότερα, καλό παιδί και ικανός αξιωματικός. Ο καθένας τότε σκέφτεται πως θα μπορούσε να ήταν στη θέση του.

Έτσι έβγαινε το μεροκάματο!” 
Βασταρδής Μιχάλης Β΄Γυμνασίου


No Comments

Post a Comment