Στη σημερινή εποχή και λόγω της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει όχι μόνο η χώρα μας, αλλά σχεδόν όλος ο πλανήτης, η έννοια της ευημερίας και η κατάκτησή της μοιάζει ολοένα πιο μακρινή σε μας. Με τον όρο ευημερία δεν εννοούμε τα πλούτη και τις πολυτέλειες που πολλοί φαντάζονται και επιθυμούν, αλλά την επάρκεια των αναγκαίων υλικών αγαθών που χρειάζεται ο καθένας μας, για να έχει μια φυσιολογική και άνετη ζωή.
    Καθημερινά βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι, αναζητώντας ένα κομμάτι τροφής, για να περάσουν τη μέρα και να επιβιώσουν. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι σίγουρα δεν είναι τυχαίοι αλήτες, που σκόρπισαν και την τελευταία δεκάρα τους σε κάποιο κακόφημο μπαρ, αλλά άνθρωποι που μέχρι χθες ζούσαν μαζί με τις οικογένειές τους και είχαν δουλειά, σπίτι, περιουσία, αξιοπρέπεια. Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει λοιπόν όλη αυτή η κατάσταση στους ανθρώπους και το κοινωνικό σύνολο;
    Οι άνθρωποι που έχουν ευημερία νιώθουν πλήρεις, ολοκληρωμένοι, και μπορούν να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή, χωρίς να ζηλεύουν τους άλλους ή να προσπαθούν να τους κάνουν κακό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους λαούς. Αντίθετα, σε όσους λείπει η ευημερία, η ζωή τους μεταμορφώνει σε φθονερές και δυστυχείς υπάρξεις, που επιθυμούν οτιδήποτε κατέχουν οι άλλοι και ζουν στη μιζέρια και την απέχθεια. Όταν λοιπόν σε μια χώρα υπάρχει ευημερία, όχι μόνο ο καθένας ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί ως σύνολο λειτουργούν καλύτερα, συνεργάζονται μεταξύ τους και υπάρχει αγάπη, αρμονία και αλληλεγγύη στην κοινωνία. Αντίθετα, στην περίπτωση που υπάρχει έλλειψη ευημερίας, η κοινωνία κατακλύζεται από μίσος, φθόνο και έριδες μεταξύ των ατόμων και των ομάδων.
    Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη ευημερίας, ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτά. Οι άνθρωποι πεινούν και αρρωσταίνουν και τι μπορεί να προσφέρει ένας πεινασμένος και άρρωστος λαός; Επιπλέον, η έλλειψη ευημερίας οδηγεί σταδιακά και στην έλλειψη παιδείας και μόρφωσης, αφού λιγοστεύουν οι σχετικοί πόροι. Όλα αυτά λοιπόν μπορεί εμμέσως να συνδεθούν και με την πορεία της κοινωνίας σε θέματα πολιτικής και οικονομίας, αφού σε μια κοινωνία που ζει στη φτώχεια και την αμάθεια είναι δύσκολο, έως αδύνατο να αναπτυχθούν έννοιες όπως η δημοκρατία, η ελευθερία και τα δικαιώματα του ατόμου. Επίσης ένας εξαθλιωμένος λαός δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στη χώρα του και να εργαστεί με ζήλο για την ανάπτυξη της οικονομίας της. Επομένως, τέτοιου είδους κοινωνίες κυβερνώνται συνήθως από δικτατορικά καθεστώτα και έχουν χαμηλή οικονομική ανάπτυξη.
    Στη χώρα μας, επειδή επικρατεί η κατάσταση αυτή και συνεχώς επιδεινώνεται, αντί να καταπολεμάται, υπάρχει ανάγκη για προώθηση της ευημερίας.  Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αν υπάρχει αλληλεγγύη και μάθουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, με σκοπό να έχουμε όλοι μας ένα καλύτερο επίπεδο ζωής Επίσης, πρέπει να προωθούμε και να στηρίζουμε τη μόρφωση των νέων της χώρας και να συμβάλλουμε στην απόκτηση παιδείας, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε συνειδητοποιημένους πολίτες, με γνώσεις που μπορούν να φανούν χρήσιμες και να δώσουν στους ίδιους τη δυνατότητα εργασίας , αλλά και με αξίες και ήθος για να πορευτούν στη ζωή τους.
     Τέλος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ευημερία συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη ευτυχία και αποτελεί θεμέλιο λίθο για την ανάπτυξη μιας κοινωνίας με ανθρώπους ευτυχισμένους που έχουν μεταξύ τους αλληλεγγύη, αρμονία και συνεργασία.
Μαρία Λ. Σκόρδου
Γ΄Λυκείου