“Την Τρίτη το πρωί ήρθαμε στο σχολείο και κάναμε τη γιορτή που ετοιμάζαμε μέρες. Σ’ αυτήν συμμετείχαν πιο πολύ παιδιά από την τάξη μου και 4-5 παιδιά από άλλες τάξεις.
Η γιορτή μας μου άρεσε πολύ, είτε γιατί ήταν κάτι το διαφορετικό από ό,τι στο δημοτικό ή γιατί είχαμε καινούρια παιδιά σαν κοινό. Ενδιάμεσα των ποιημάτων έμπαιναν κάποια τραγούδια που τα τραγουδούσαμε όλο το σχολείο μαζί. Εγώ διάβασα ένα κείμενο που έλεγε για την κατάσταση στην Ελλάδα τη στιγμή που κηρύχτηκε ο πόλεμος.”
Φραντζέσκα Μανέτα

” Η γιορτή άρχισε πολύ ωραία με τον κύριο Κατσαντώνη να μας αφηγείται κάποια πράγματα για την 28η Οκτωβρίου[…]Μου άρεσε πολύ η γιορτή, γιατί είχε κέφι, χαρά και τραγούδι, μου άρεσαν και τα παιδιά που με όλο το θάρρος τους βγήκαν στη σκηνή και είπαν τα ποιήματα. Την ένιωσα αυτή τη γιορτή με όλα μου τα συναισθήματα, γιατί κάποιοι πολέμησαν, για να είμαι εγώ εδώ και να ζω στην πατρίδα με τη γαλανόλευκη σημαία για σύμβολο.”
Μαριάντη Γισδάκη

” Τη γιορτή τη διηύθυνε ο κ. Κατσαντώνης, που είχε κατεβάσει τα τραγούδια από το διαδίκτυο. Μερικά παιδιά δεν τραγουδούσαν, αλλά αυτό δεν μας πείραζε. Πιο πολύ μου έκανε εντύπωση που βλέπαμε εικόνες από τον προτζέκτορα, όταν τραγουδούσαμε και όταν αφηγούμασταν.”
Στέλιος Χρονόπουλος

“Η πρώτη μας σχολική γιορτή ήταν τέλεια, γιατί φέτος που άλλαξα σχολείο ήταν αλλιώς τα πράγματα, γιατί δεν έρχονται γονείς.”
Ιωάννα Θυμιούδη

“Στην αρχή είχα λίγο τρακ μήπως δεν τα πω καλά, γιατί οι ακροατές θα πέσουν να με φάνε, θα βάλουν δηλαδή τα γέλια.”
Γιώργος Ντούρας

Στη γιορτή είχε συμμετοχή όλη η τάξη μας, είπαμε ποιήματα και πολλά τραγούδια, όπως: “Ένα το χελιδόνι”, “Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του”
Άρμπρη Τζαφάϊ

“Εγώ ήμουν αφηγήτρια, δηλαδή διηγόμουν το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. Ήμουν αγχωμένη και λίγο ντροπαλή, γιατί φοβόμουν μη με κοροϊδέψουν, όχι δηλαδή ότι δεν με κορόιδεψαν, αλλά δεν με πειράζει.”
Κωνσταντίνα Γιγίνη

“Εμένα προσωπικά μου άρεσε η πρώτη σχολική μας γιορτή, παρόλο που δεν είπα ποίημα. Είπαμε όμως τραγούδια όλοι όσοι βρισκόμασταν εκεί. Δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο ωραία στη γιορτή του γυμνασίου.”
Τζοντίλιο Σουλούα

Β. Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ

” Η χθεσινή παρέλαση εμένα μου άρεσε πολύ, γιατί μας έπαιρνε η κάμερα και μας χειροκροτούσε ο κόσμος. Την ώρα που περνούσαμε, αισθανόμουν μικρός, γιατί έβλεπα τα άλλα παιδιά τα μεγαλύτερα.”
Αντώνης Γιαμπάνης
“Πήγαμε όλοι στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου να παρακολουθήσουμε τη δοξολογία, αλλά τα παιδιά γύρω μου βαριόντουσαν, μιλούσανε και παίζανε. Κι εγώ δεν μπορώ να πω ότι δεν βαριόμουν, αλλά σκεφτόμουν αυτούς τους ανθρώπους που πήγαν και σκοτώθηκαν για την Ελλάδα και αυτό μου έδινε κουράγιο να κάθομαι όρθιος.”
Γιάννης Μήλας

“Μετά την κατάθεση στεφάνων πήγαμε στην αρχή της αγοράς, για να αρχίσει η παρέλαση. Αφότου ξεκινήσαμε, ο κόσμος άρχισε να μας χειροκροτάει και να μας επαινεί. Όταν τελειώσαμε, φύγαμε και ήταν ώρα για παιχνίδι. Όταν έφυγε ο κόσμος, έφερε κάποιος μια μπάλα και αρχίσαμε να παίζουμε. Ουφ! Είναι δύσκολο να παίζεις ποδόσφαιρο με αυτό το πουκάμισο και το τζιν παντελόνι.”
Γιώργος Ντούρας

“Πρώτη φορά στο γυμνάσιο, πιο πολύ μου έκανε εντύπωση που μπήκε μόνο η σημαία μπροστά κι εμείς πηγαίναμε όπου θέλαμε. Χάρηκα πολύ, γιατί στη σημαία ήταν η φίλη μου η Φραντζέσκα”
Φωτεινή Γουλιερμή

“Το στεφάνι της Εθνικής Αντίστασης το έδωσε ο παππούς μου, όμως εγώ δεν τον είδα, γιατί ήμουν στη μεσαία σειρά”
Γεωργία Ρήγα

“Στη χθεσινή παρέλαση μου έκανε εντύπωση πως, ενώ δεν είχαμε κάνει καθόλου εξάσκηση, τα πήγαμε μια χαρά.”
Στέλιος Χρονόπουλος

“Αρχίσαμε την παρέλαση, αλλά επειδή δεν είχε τύμπανο, πηγαίναμε άτακτα. Αυτό δεν ήταν παρέλαση, περίπατος ήταν.”
Γεωργία Ρήγα

“Όση ώρα περιμέναμε να αρχίσει η παρέλαση, κάποια αγόρια με κάποια κορίτσια τσακώνονταν. Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν ήρθε και τους τραβούσε η κάμερα. Αυτό είχε πλάκα, γιατί τους φωνάζαμε πως τους παίρνει η κάμερα, αλλά αυτοί τίποτα.Λυπάμαι μια γλάστρα που ήταν εκεί με ωραία λουλούδια, τα οποία δεν υπάρχουν πια, γιατί, όταν είχε φουντώσει ο καυγάς, για να μη φύγουν από τις θέσεις τους, άρχισαν να πετάνε ο ένας στον άλλο λουλούδια. Εμένα μου ήρθε ένα λουλούδι στο κεφάλι, με το οποίο πόνεσα λίγο, γιατί ήρθε μαζί και η ρίζα. Αν βρω αυτόν που μου το πέταξε, θα τον κάνω κομματάκια, (που λέει ο λόγος), αλλά δεν μπλέχτηκα στον καυγά, γιατί γινόταν της τρελής.”
Αυγουστίνα Μάστορη

“Η πρώτη μου παρέλαση στο γυμνάσιο δεν μου άρεσε και πολύ, γιατί δεν είχαμε κάνει καμιά πρόβα και δεν χάσαμε και μάθημα. Στην εκκλησία όταν μπήκαμε, μου άρεσε γιατί τον Άγιο Νικόλαο τον έχουνε φτιάξει και είναι σαν μοναστήρι, μέσα στο χρυσό και το ασήμι. Μετά πήγαμε στην πλατεία και οι Σύλλογοι και τα σχολεία καταθέσανε στεφάνια. Η κ. Σκόρδου έβγαζε φωτογραφίες όπως πάντα, με την καλή έννοια. Έγινε κι ένα μικρό μπέρδεμα με τον Εθνικό Ύμνο και το ενός λεπτού σιγή. Μετά κάναμε παρέλαση και μας χειροκροτούσαν όλοι. Ευτυχώς μας έκανε καλή μέρα, δεν έβρεχε. Και του χρόνου να ήμαστε καλά με τα ίδια μυαλά.”
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης