Ο παππούς μου ο Κωνσταντίνος Γιαννίσης ήταν ναυτικός για πολλά χρόνια και μου έχει εξομολογηθεί πολλές  περιπέτειες που έζησε μέσα στο βαπόρι. Μια φορά ήταν μέσα στο αμπάρι, όταν τον έπιασε ένας δυνατός πόνος στη μέση του. Μαζί του ήταν  μόνο δυο ξένοι ναυτικοί, ένας Άγγλος και ένας Βραζιλιάνος. Ο Έλληνας ήταν στον καπετάνιο εκείνη την στιγμή. Τον μετέφεραν στην καμπίνα του αλλά δυστυχώς δεν είχε γιατρό στο πλοίο και έπρεπε να βγουν σε λιμάνι και ήθελαν ακόμα αρκετές μέρες. Κάποιος από το πλήρωμα  του έδωσε μια αλοιφή που τον ανακούφισε. Έπρεπε όμως να συνεχίσει την δουλειά του, γι’ αυτό και βρήκε ένα μεγάλο πανί  στις μηχανές και το έδεσε γύρω γύρω από την μέση του. Ο καπετάνιος  του είπε  ότι στο επόμενο λιμάνι θα έπρεπε να φύγει  για να τον δει γιατρός .Ευτυχώς η αλοιφή και το ζωνάρι  τον βοήθησαν και του πέρασε η μέση του σε μια εβδομάδα. Ο  καπετάνιος δεν το πίστευε και ευτυχώς ο παππούς μου δεν έχασε την δουλειά του. Στο επόμενο λιμάνι πήγε στο γιατρό και τον βρήκε μια χαρά Έτσι συνέχισε το ταξίδι του για ένα μήνα ακόμα, μέχρι που το καράβι έδεσε και γύρισε στο σπίτι του.